Rekompensata za koszty odzyskiwania należności.
27.01.2015
Wierzyciel ma prawo do zryczałtowanej rekompensaty za koszty odzyskiwania należności. Przepis wydaje się być jasny, w praktyce powstają wątpliwości jak rekompensatę naliczyć.
Zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 2013 roku o terminach zapłaty w transakcjach handlowych, wierzycielowi, który nabył prawo do odsetek w związku z zapłatą należności po upływie terminu, przysługuje tzw. rekompensata za koszty odzyskiwania należności w wysokości równowartość kwoty 40 euro przeliczonych na złote według średniego kursu euro ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski ostatniego dnia roboczego miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym świadczenie pieniężne stało się wymagalne. W przypadku jeżeli strony ustaliły, iż zapłata będzie następować częściami, ww. należności przysługują odrębnie dla każdej niezapłaconej części.
Rekompensata ta jest należnością, którą wierzyciel winien naliczyć w pierwszej kolejności.
W przypadku jeżeli strony przez dłuższy czas dokonywały transakcji handlowych polegających np. na cyklicznej sprzedaży towarów na podstawie zamówień składanych przez Kupującego wydaje się, iż poszczególne zamówienia należy traktować jako umowy sprzedaży. W takim przypadku rekompensatę należałoby naliczyć od każdej z umów z osobna. Jeżeli sprzedaż towarów objęta jednym zamówieniem nastąpiła nie jednocześnie czego wyrazem było np. wystawienie kilku faktur z różnymi terminami płatności, należałoby pogrupować faktury wystawione przez wierzyciela zależnie od ich terminów płatności uznając, iż faktury z tą samą datą płatności to jedna część zobowiązania. W takim przypadku rekompensatę należałoby naliczyć od każdej wydrębnionej w ten sposób cześci zobowiązania.
Zgodnie z przepisem art. 10 ust. 2 ww. ustawy o terminach zapłaty (...), jeżeli koszty odzyskiwania należności poniesione z tytułu opóźnień w zapłacie w transakcji handlowej przekroczą kwotę, o której mowa powyżej, wierzycielowi przysługuje zwrot tych kosztów, w tym kosztów postępowania sądowego, pomniejszonych o tę kwotę. Oznacza to, iż wierzyciel może doliczyć nadwyżkę pomiędzy poniesionymi kosztami, a rekompensatą, o której mowa powyżej. Na naliczoną rekompensatę można wystawić notę księgową.
Należy podkreślić, iż przepisy dotyczące rekompensaty (a w szczególności odnoszące się do sposobu jej naliczania) nie są jednoznaczne, co sprawia iż możliwe jest też spotkanie się z inną ich interpretacją.
Zawarte tutaj notki służą jedynie celom informacyjnym. Nie mogą być traktowane jako porady prawne. Wyklucza to jakąkolwiek odpowiedzialność Kancelarii i autorów notek względem podmiotów trzecich, w szczególności w związku z błędnym ich potraktowaniem jako porad prawnych czy wykorzystaniem w jakikolwiek inny sposób.